Juliusz Dudziński to postać wyjątkowa w historii Polski, znany jako ważny działacz niepodległościowy i polityk. Urodził się 25 stycznia 1893 roku w Radzyminie, gdzie kształtowała się jego młodzieńcza pasja do działań na rzecz ojczyzny. Jako poseł na Sejm IV oraz V kadencji w II Rzeczypospolitej, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu polityki tego okresu.
W trakcie swojej kariery wojskowej, Dudziński służył jako oficer kawalerii Wojska Polskiego. Jego odwaga i poświęcenie w służbie narodowej zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem mu prestiżowego Orderu Virtuti Militari. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 17 września 1939 roku w Lublinie, kiedy to Polska stawiła czoła nowym wyzwaniom.
Życiorys
Juliusz Dudziński urodził się 25 stycznia 1893 roku w Radzyminie, jako syn Antoniego i Józefy z Jasińskich. Po zakończeniu nauki w gimnazjum w Warszawie, zdecydował się na rozpoczęcie studiów na uniwersytecie w Liège. W trakcie kształcenia wziął udział w kursie podoficerskim Związku Strzeleckiego, do którego przystąpił w 1912 roku.
Podczas I wojny światowej Dudziński zaangażował się w działania Polskiej Organizacji Wojskowej, w której zyskał miano komendanta obwodu radzymińskiego POW. Jego kariera wojskowa nabrała rozpędu, gdy dołączył do 1 pułku ułanów Legionów Polskich. W okresie od 5 lutego do 31 marca 1917 roku był uczestnikiem kawaleryjskiego kursu oficerskiego, z którym zakończył z dostatecznym wynikiem jako starszy ułan.
W latach 1918-1922 Dudziński służył w 1 pułku szwoleżerów, uczestnicząc w wojnach polsko-ukraińskiej oraz polsko-bolszewickiej. Na zakończenie swojej służby wojskowej zdobył stopień rotmistrza jako dowódca szwadronu.
Po opuszczeniu wojska, w 1922 roku zajął się prowadzeniem 100-hektarowego gospodarstwa rolnego w Gościeradzu. Angażował się czynnie w życie samorządowe, zasiadając w radzie gminnej, sejmiku powiatowym oraz wojewódzkim. Jego rola nie ograniczała się do lokalnej polityki – był też radcą oraz członkiem zarządu Wielkopolskiej Izby Rolniczej. Działał również jako prezes Banku Ludowego w Bydgoszczy oraz członek Rady Głównej Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych.
W 1935 roku Dudziński został wybrany posłem na Sejm z listy BBWR, reprezentując okręg nr 100, obejmujący Bydgoszcz i okolice. W parlamencie pełnił funkcję sekretarza prezydium izby. W wyniku kolejnych wyborów w 1938 roku ponownie uzyskał mandat poselski. W działalności publicznej wykazywał skrajne poglądy, w tym antysemickie, a także nawiązywał do krytyki sanacji, szczególnie w czasach drugiej kadencji. Współtworzył grupę „Jutro Pracy”. 19 marca 1939 roku, Dudziński został awansowany na stopień majora rezerwy z pierwszą lokatą w korpusie oficerów kawalerii.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził ochotniczym oddziałem na obronę Lublina. Niestety, został ciężko ranny i zmarł w szpitalu. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu przy ul. Unickiej, w specjalnie wydzielonej kwaterze wojennej.
W swoim życiu osobistym, 15 sierpnia 1925 roku ożenił się z Pauliną Zulińską. Pośmiertnie, Juliusz Dudziński stał się patronem jednej z ulic w Lublinie, co świadczy o jego znaczeniu w historii lokalnej społeczności.
Ordery i odznaczenia
Juliusz Dudziński, jako osobistość wyróżniająca się w historii, był odznaczany za swoje ogromne zasługi dla kraju. Poniżej znajduje się lista jego odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jego dokonaniach oraz poświęceniu.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 2148 – 30 czerwca 1921,
- Krzyż Niepodległości – 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych czterokrotnie (po raz pierwszy „za udział w b. Legionach Polskich”),
- Srebrny Krzyż Zasługi – 9 listopada 1932 „za zasługi na polu pracy rolniczo-oświatowej”.
Przypisy
- Dudziński Juliusz. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 02.05.2024 r.]
- Włodzimierz Jastrzębski, „Wojenne i sejmowe bitwy i potyczki. Juliusz Dudziński – legionista, szwoleżer, ziemianin i poseł na Sejm RP z podbydgoskiego Gościeradza”
- Wojciech Borakiewicz Szwoleżer, legionista, poseł. "Walczył jak Wołodyjowski"
- a b Dudziński Juliusz 1893–1939. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 03.11.2018 r.]
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 31 z 16.09.1922, s. 692.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 28 z 16.07.1921, s. 1146, jako rtm. Julian Dudziński.
- M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298.
- M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
- Księga Jazdy Polskiej 1938, s. 409.
- Rybka i Stepan 2021, s. 676.
- Łoza 1938, s. 155, tu urodzony w Radzyniu.
- CAW, s. 13, jako Julian Dudziński.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Władysław Kotlarski | Adam Smoliński-ZagłobaOceń: Juliusz Dudziński